پژوهشی در زمینه زیست محیطی و فروپاشی تمدن های باستانی به بهانه پیشرفت

محسن رمضان زاده

محسن رمضان زاده

این پژوهش سیر وسفری چند هزار ساله از آثار زندگی انسان مدرن و پیدایش تمدن تا دوران مدرن (معاصر) می باشد و در جستجوی پاسخی برای این سوال است که چگونه انسان در تلاش برای پیشرفت در ” تله پیشرفت ” گرفتار می شود، به گونه ای که همه دستاوردهای خود را در دوره های مختلف تاریخی و در جای جای کره خاکی از کف نهاده و یا دچار ضربات مهلک و بحران های زیست محیطی شده است.

گفته می شود هر بار تکرار تاریخ در جهان به قیمت بهای گزافی برای آینده بشریت تمام می شود. در این پژوهش جزیره ایستر، سومر، بین النهرین، مایا و سپس تمدن های چین، روم و مصر مورد کندوکاو قرار گرفته اند. انسان همواره در طول تاریخ از زمان آغاز پیدایش تمدن تا به امروز رویکرد تخریبی به طبیعت داشته است. در این پژوهش سعی بر آن شده است که دید انسان در رابطه با محیط زیست پیرامون اش را گسترده تر کندو با نگاهی عمیق تر به این پدیده بنگرد.

از زمانی که انسان در یک مکان سکونت اختیار کرد و به تشکیل فرهنگ تمدن همت گماشت به سبب احتیاج روزانه به محیط گیاهی و حیوانی اطراف سکونت خود لطمه وارد کرد، به طوریکه ناخودآگاه به کمک عوامل مخرب طبیعت به نابودی محیط زیست خود کمک کردند.

 باید به این نکته اشاره کرد که: جهان به قدری کوچک شده است که دیگر اشتباهات بزرگ ما را نمی بخشد.